Terapia Manualna

Terapia manualna jest specjalizacją w dziedzinie fizjoterapii zajmującą się manualnym badaniem i leczeniem pacjentów z dolegliwościami w obrębie układu ruchu (układu nerwowego, mięśniowo-powięziowego i kostnego). Terapeuta manualny zaczyna fizjoterapię od dokładnego zbadania pacjenta. Fizjoterapeuta za pomocą specjalistycznych testów może stwierdzić czy przyczyną dolegliwości jest:

nieprawidłowa praca stawu
obkurczona torebka stawowa
uciśnięty nerw
nadmiernie napięty lub skrócony mięsień
rozciągnięte więzadło.

Zależnie od przyczyny problemu terapeuta dobiera odpowiednią technikę leczenia.

Techniki stosowane w terapii manualnej:

Masaż poprzeczny, masaż funkcyjny, masaż tkanek głębokich
Trakcja
Mobilizacja
Manipulacja
Neuromobilizacja
PIR (poizometryczna relaksacja mięśni)
Stretching (rozciąganie)

Terapia manualna jest metodą pracy opierającą się na szczegółowym badaniu pacjenta, diagnozie, a następnie leczeniu manualnym. Postępowanie dotyczy pracy ze wszystkimi stawami, strukturami torebkowymi, więzadłami i mięśniami.

Terapia manualna jest wysoko wyspecjalizowaną gałęzią fizjoterapii opartą na biomechanice i funkcji układu ruchu człowieka wspartą wiedzą naukową. Terapeuta manualny to osoba wysoce wykwalifikowana, potrafiąca właściwie diagnozować i leczyć zaburzenia, stany pourazowe, czy bólowe układu ruchu człowieka.

Wskazania do terapii manualnej:

Dolegliwości bólowe
Ból promieniujący do kończyn związany z uciskiem nerwów rdzeniowych
Ból spowodowany wzmożonym napięciem mięśni
Cierpnięcie, drętwienie, mrowienie kończyn
Dolegliwości migrenowe, odkręgosłupowe bóle głowy
Ograniczona ruchomość stawów – hipomobilność (ograniczenie ruchomości, zesztywnienie stawów)
Nadmierna ruchomość stawów – hipermobilność (nadruchomość, niestabilność stawów)
Dysfunkcje mięśni, tkanek okołostawowych oraz nerwów obwodowych
Zaburzenia napięcia więzadeł (nadmierne napięcie, przewlekłe naciągnięcie)
Zaburzenie w obrębie przyczepów mięśniowych (przeciążenia i zapalenia przyczepów)
Zaburzenia równowagi napięć mięśniowo-powięziowych (dysbalans mięśniowo-powięziowy)
Zablokowania stawów kręgosłupa i stawów obwodowych
Zablokowania (uwięźnięcia) tkanek okołodyskowych
Zaburzenia wzorca oddechowego
Asymetryczna postawa ciała
Zaburzenia w obrębie opon rdzeniowych, osłonek nerwów obwodowych (neuromobilizacje)
Zaburzenia tkanek miękkich

Do chorób, które uniemożliwiają stosowanie terapii manualnej należą:

choroba nowotworowa, szczególnie z przerzutami do kości lub guzy nowotworowe kości,
gruźlica kręgosłupa i inne choroby bakteryjne kręgów,
złamania kręgów, zwichnięcia kręgosłupa,
świeże stany pourazowe,
osteoporoza kręgów, szczególnie przy obniżonym wskaźniku gęstości kości,
hipermobilność segmentowa (miejscowa),
kręgozmyk prawdziwy lub rzekomy,
rodząca się przepuklina jądra miażdżystego z ostrymi dolegliwościami bólowymi,
niedrożność tętnic kręgowych, szczególnie przy zabiegach w obrębie odcinka szyjnego,
niektóre wady wrodzone kręgosłupa,
uszkodzenie więzadła poprzecznego C1